پاورپوینت تکنوفوبیا یا فناوری هراسی چیست
پاورپوینت تکنوفوبیا یا فناوری هراسی چیست شامل 30 اسلاید زیبا ، که با جدیدترین نسخه پاورپوینت طراحی شده و تمام اسلایدها دارای slide show بسیار زیبا و کارشده و قابل ویرایش می‌باشد . همچنین به راحتی می‌توان قالب آن را به مورد دلخواه تغییر داد و در تهیه آن کلیه اصول نگارشی، املایی و چیدمان و جمله بندی رعایت گردیده است. این پاورپوینت برای دانشجویان کاربرد دارد. در ادامه ابتدا بخشی از متن این پاورپوینت را برای شما آورده ایم ، سپس فهرست مطالب و در انتها تصویری از پیش نمایش اسلایدهای این پاورپوینت را برای شما قرار داده ایم تا بتوانید جزئیات آن را مشاهده کنید و در صورت تمایل در ادامه مطلب آن را دانلود نمایید .
خلاصه‌‌‌ای از متن
زندگی روزانه ما را هراس‌های گوناگون احاطه کرده است. ترس‌هایی که برخی از آنها به نظر شگفت انگیز و غیر عادی می‌آید. ترس از بلندی، ترس از محیط‌های بسته، ترس از میکروب‌های محیط، ترس از حشرات، ترس از حیوانات، ترس از معاشرت با مردم و انواع فوبیا‌های دیگر در اطراف ما رشد کرده و گاه روح و روان ما را تحت سلطه خود در می‌آورند.
برخی از این ترس‌ها اما ترس‌های جدیدی هستند. ترس‌هایی که حاصل تغییرات احتماعی و فرهنگی و علمی‌سریع محیط اطراف ما به شمار می‌روند. ترس‌هایی که برای نسل‌های قبلی ما قابل درک نیستند و گاه بدون آنکه خود متوجه باشیم بر ذهن و جانمان سایه می‌افکنند. ترس‌هایی که گاه حتی متوجه جضور آنها نیستیم و یک باره خود را در چنگال آنها اسیر می‌بینیم. یکی از این انواع هراس‌ها هراس از فناوری و یا تکنو فوبیا است. هراسی که بدون آنکه متوجه باشیم روز به روز در محیط ما فرصت رشد می‌یابد و میتواند آینده ما را تغییر دهد.
تکنو فوبیا اصطلاحا به هراس از فناوری گفته میشود. اگرچه گاه به طور خاص اشاره این واژه به هراس از فناوری‌های دیجیتال است اما شاید علت اصلیش این باشد که در هیچ شاخه دیگری از فناوری‌های روز به اندازه فناوری‌های دیجیتال شاهد رشد سریع و انقلابی در روندها نیسیتیم و این روندها به طور مستقیمی‌بر زندگی روزمره ما تاثیر می‌گذارند.
اولین باری که تکنو فوبیا مورد توجه جدی جامعه قرار گرفته و نشانه‌های خود را بروز داد در دوران انقلاب صنعتی بود. در این دوران بود که انقلابی عظیم رخ داد. ماشین‌های بخار وارد کارخانه‌ها شدند و همان اندازه که کارها را ساده تر کردند، به جایگزینی برای نیروی انسانی نیز بدل شدند. در آغاز انقلاب صنعتی شورش‌های فراوانی در بین کارگرانی که اینک ماشین‌های جدیدرا رقیب خود می‌دیدند در گرفت. در سال ۱۶۷۵ گروهی از بافندگان اروپایی به کارخانه‌ها حمله کردند و ماشین‌های بافندگی که باعث بیکاری بسیاری از آنها و یا همکارانشان شده بود را نابود کردند. این اتفاق در نقاط مختلف و بارها تکرار شد. یکی از معروف ترین این تحرکات به شکب گیری جنبش اجتماعی لودیت‌ها منجر شد.
لودیت‌ها گروهی از کارگران بخش نساجی بودند که با حضور فناوری‌های جدید و ماشین‌ها در صنایع مخالفت می‌کردند. آنها نام خود را از ند لود (Ned Ludd) گرفته بودند. او کارگر جوانی بود که ۳۰ سال پیش از ظهور این جریان تعدادی از ماشین‌های بافندگی را نابود کرده بود و نامش به نمادی برای نابود کننده‌های ماشین‌ها در آمده بود. این جنبش اجتماعی قرن ۱۸ بخشی از ماهیت خود را در ضدیت با فناوری تعریف کرده بود و به تخریب گسترده کارخانه‌های جدید شده می‌پرداختند. رفتار آنها البته با واکنش‌های شدیدی همراه بود تعداد زیادی از حامیان این جنبش احتماعی زندانی و حتی اعدام شدند.
اگرچه انگیزه اولیه چنین اقدامی‌نگرانی اقتصادی بود اما در نبردی که این افراد خود را در گیر می‌دیدند ،مساله تنها اقتصاد نبود. آنها خود را در نبردی میان انسان و ماشین می‌دیدند و برای مبارزه خود شانی بالاتر از مبارزه علیه بیکاری قایل بودند آنها می‌خواستند از جایگاه انسان بر علیه ماشینی که قرار بود جایگزین او شود دفاع کنند. در این نبرد وقتی انسان‌ها یک سوی ماجرا قرار گرفتند ماشین به سوی دیگر کارزار رانده و به تجسمی‌از اهریمن بدل شد. هیولاهای قصه‌های پریان اینک در شمایل ماشین‌های بخار و ماشین‌های بافندگی و ریسندگی به دنیای واقع قدم گذاشته بودند.
دومین موج بزرگ تکنو فوبیا در قرن ۱۹ اتفاق افتاد جایی که دست آوردهای مدرن از حوزه صنعتی خارج شد. در این دوران بود که ادیسون برق را اختراع کرد، گراهام بل تلفن را به ارمغان آورد، تحقیقات داروین نگاه انسان به خود را دستخوش آشوب کرد و آزمایش‌های شگفت انگیز و رادیکال تسلا توجه بسیاری را به خود جلب کرد. در کنار یافته‌های جدید که بیشتر شبیه معجزه بود، هراس از آینده این روند قدرت بیشتری پیدا کرد. اگر تا چند سال قبل باید برای روشنایی خانه‌های از شمع‌های مومی‌استفاده می‌شد اینک کلیدی روی دیوار روشانایی به مراه می‌آورد، صدا از فاصله‌های دور اینک به گونه‌‌‌ای شنیده می‌شدند که گویی شخصی درون یک گوشی کوچک حضور دارد و خبرهای آزمایش‌های رادیو اکتیویته و یا ژامایش‌های تسلا و ادعاهی بعضا عجیب او نظیر ساخت اشعه مرگ بار جامعه را در مواجهه با رشدی از فناوری می‌دید که سرعتش از سرعت تطابق با شرایط جدید بیشتر بود.
در این میان گروه‌های فکری و اجتماعی بر تنور ترس از فناوری‌های جدید می‌دمیدند. جنبش رومانتیسم با تاکید بر تعریف خود از انسان ناب، فناوری‌های جدید را عاملی برای دور شدن از این مفهوم می‌دید. این بار هم به سرعت مردم نیازهای جدید خود را در فناوری پیدا کردند و اندکی بعد حتی تند رو ترین مخالفان فناوری وابسته به آن شده بودند.
زمانی که در قرن بیستم و در جریان جنگ‌های جهانی و به ویژه جنگ جهانی دوم مردم قدر سلاح‌های مدرن را دیدند و به خصوص زمانی که یکی از داغ ترین فناوری‌های روز آن زمان، قدرت خود را در انفجار‌های هیروشیما و ناکازاکی به رخ مردم کشید، بار دیگر هراس از فناوری حضور خود را به رخ کشید.
از نیمه قرن بیستم اما جهان شاهد انقلاب دیگری بود. توسعه علم و فناوری در حوزه‌های مختلف سرعتی بی نظیر یافت و یکی از مهمترین عرصه‌های این رشد سریع فناوری‌های دیجیتال بود. اینک مفاهیم جدیدی خود را در دنیای واقعی نشان می‌دادند. تلفن‌ها به تلفن‌های بی سیم و تلفن‌های همراه و تلفن‌های هوشمند بدل شدند، کامپیوترها یا زموحوداتی که باید چندین اتاق را به آنها اختصاص می‌دادی تا محاسبات ساده‌‌‌ای را انجام دهند به لپ تاپ‌ها و تبلت‌های سبک بدل شدند و پیشگامان فناوری وعده عینک‌های هوشمند مبتنی بر واقعیت افزوده را میدهند. نامه نگاری‌های چند ماهه یک شبه و به لطف پدیده‌‌‌ای به نام ایمیل تبدیل به ارتباطات چند دقیقه‌‌‌ای شدند. اینترنت به محض آنکه قدم به عرصه زندگی عمومی‌گذاشت آنچنان همه چیز را دگرگون کرد که کسی باور نمی‌کرد در مدتی بسیار کوتاه انسان مدرن برایش زندگی بدون این شبکه غیر ممکن شد. روبات‌ها از داستان‌های علمی‌تخیلی قدم به دنیای واقعی گذاشتند. امروز روبات‌هایی بر سطخ مریخ بخ جای انسان به کاوش می‌پردازند. یک روبات انسان نما در ایستگاه فضایی کار میکند، روبات‌های خانه دارد و همبازی کودکان به بازار آمده اند. خانه‌ها هوشمند میشوند، شبکه‌های احتماعی نحوه تعامل ما با دنیا را تغییر داده اند. هوش مصنوعی ، الگوریتم‌های ژنتیکی و دیگر فرآیندهای هوشمند سازی گجت‌های دیجیتال آنچنان پیشرفت کرده که گروهی معتقدند زمان زیادی تا رسیدن به قابلیت استقلال این نسل جدید هوش مصنوعی برای رشد و توسعه خودش نمانده است.
در زندگی روزمره از دریافت پول از بانک و کارهای بانکی گرفته تا پیش بینی هوا و خواندن کتاب و گوش دادن موسیقی و دیدن فیلم و حرف زدن با دوستان و تعامل با مردم دیگر و ترجمه صحبت‌های دیگران و حتی روشن کردن خودرود … به کمک گوشی‌های کوچکی که در دستان شما است صورت می‌گیرد. عکسی که از طریق یک گوشی موبایل می‌گیرید از طریق سیستم‌های ابری نظیر آی کلاود و یا گوگل، به طور اتوماتیک در شبکه و ابزارهای دیگر شما بارگذاری میشود. اگر سندی داشته باشید به راحتی می‌توانید با دنیا به اشتراک بگذارید، آن را از طریق بلوتوث به سامانه‌های افراد دیگر منتقل کنید و ….
ما در میانه انقلابی قرار گرفته ایم که شیوه زندگی ما را تغییر داده است.
این بار سرعت این تغییرات بیش از هر رویداد دیگری بوده است و طبیعی است که وقتی سرعت چنین فرآیندی از زمان لازم برای تطبیق دادن خود با آن بیشتر شود دوباره تکنو فوبیا سر بر می‌آورد. این بار اما ترس‌های جدید از فناوری گاه به طور نا معمول و نا شناس خود را نشان میدهد و البته گاه نهادهای تاثیر گذار جامعه بر آتش این هراس می‌دمند.
چند سال پیش وقتی در متروی تهران افرادی فایلهای صوتی و یا تصویری خاصی – که برخی از موارد فیلم‌ها و یا عکس‌های شخصی افراد بودند – را با کمک سیستم بلوتوث گوشی‌های تلفن همراه به دیگران ارسال می‌کردند، بسیاری از روزنامه‌ها در تیترهای خود از لفظ بلوتوث‌های شیطانی استفاده می‌کردند. دیدن چنین تیتری که مثلا بلوتوث شیطانی باعث خودکشی یک نفر شد، یا بلوتوث عامل ویران شدن زندگی یک نفر، مواردی است که همه ما آنها را به یاد بیاوریم. آن زمان به برخی از دوستانم اعتراض می‌کردم که چرا از این لفظ استفاده می‌کنید. گوشی شما و همه ما به این فناوری مجهز است. خود شما اگر الان بخواهید گوشی بخرید حتما یکی از گزینه‌هایتان این است که فناوری بلوتوث را داشته باشد. چرا در تیترهایتان صورت مساله را عوض می‌کنید؟ واقعیت این بود که در همه این داستان‌ها بلوتوث و فناوری انتقال داده به کمک آن هیچ نقشی نداشتند. افرادی بودند که داده‌های شخصی افراد را بدون اجازه آنها منتشر می‌کردند. اگر امکان بلوتوث نبود، از سی دی استفاده می‌کردند، اگر نه آن عکس‌ها را چاپ کرده و منتشر می‌کردند. اما تاثیر چنین تیتری این است که در نهایت مردم در پیش زمینه ذهن خودشان به جای آنکه افراد بی مسولیت را مقصر بدانند فناوری بلوتوث را دشمن خود می‌دیدند و ترس از فناوری مدرن در پیش زمینه ذهن آنها نفوذ می‌کرد.
در چنین فضایی رسانه‌ها و صاحبان قدرت سیاسی به این هراس ذهنی از فناوری‌های نوین دامن می‌زنند. و از طرف دیگر ما شهروندان نیز خود را با این مفاهیم جدید تطبیق نداده ایم و می‌خواهیم انتخابی گزینشی در این موارد داشته باشیم.
این روزها همه ما حرف‌ها و جدل‌های زیادی را از بحث حریم خصوصی می‌شنویم. بحث‌های بسیاری جدی که گاهی باعث میشود برخی از هراس از دست دادن این حریم خود از خیر استفاده از فناوری‌های نوین هم بگذرند و نتیجه بگیرند این فناوری‌ها دشمن آزادی آنها در زندگی هستند و همواره چشمانی د رحال جاسوسی از آنها است. متاسفانه این نگاه فناوری هراسانه در بسیاری از بخشهای تصمیم گیر نفوذ میکند و منجر به پاک کردن صورت مساله‌هایی میشود که اساسا وجود خارجی ندارند. نمونه چنین تفکری را می‌توان در ساختن نماد یوتیوب در نمایشگاه دست آوردهای دیجیتال به شکل ستون‌های شیطان و سنگ زدن به آن و یا بیان بنای اینترنت ملی به بهانه اینکه اینترنت نا پاک است و امثال آن دید.
واقعیت این است که رشد فناوری و دانش انسان تعاریف و فرهنگ زندگی او را نیز تغییر میدهد. فناوری و علم بار ارزشی مثبت یا منفی ندارند و این ما هستیم که بر اساس استفاده خود از آنها به آنها بار ارزشی می‌دهیم.
زمانی بود که پیداد شدن یک دنباله دار در آسمان نشانه ظهور بلایی دامنگیر بود. در غیاب دانش جدید ،مردم با دیدن دنباله دار به خانه‌های خود فرار می‌کردند درها را می‌بستند و پنجره‌ها را تخته می‌کردند. هیچ کس به آنها ایراد نمی‌گرفت این سبک زندگی آن دوران بود. اما با رشد علم متوجه شدیم که این رفتار اشتباه است اکنون همه ما از دیدن ظهور دنباله داری درخشان در آسمان لذت می‌بریم. رشد دانش باعث شد پدیده‌‌‌ای که عامل هراس بود تغییر ماهیت دهد ،امنیت آن روز ما این بود که در خانه‌ها پناه بگیریم و امروز می‌دانیم که می‌توانیم از آن لذت ببریم. این اتفاق در فناوری‌های دیجیتال و به خصوص در آنجایی که با مساله حریم خصوصی مواجه هستیم در حال رخ دادن است.
واقعیت این است که رشد این فناوری‌ها باعث شده است تا مفهوم قدیمی‌حریم خصوصی تغییر کند و ما در حال طی کردن این دوران گذار هستیم.
شاید بهتر باشد اینگونه گفته شود که با ظهور فناوری‌های جدید دایره حریم خصوصی کوچکتر شده است. امروز مواردی مانند مشخصات حساب‌های کاربری در وب سایت‌های مختلف، اطلاعان مالیاتی و بانکی و امثال آن در رده حریم خصوصی مورد قبول همگان قرار دارند اما بخش‌هایی از زندگی ما به واسطه رشد این فناوری‌های از حریم خصوصی خارج شده است و اگر بخواهیم در این دهکده جدید حضور داشته باشیم باید این تغییر را بپذیریم. ممکن است کسی در یک شبکه اجتماعی عضو شود و همه دسترسی‌ها به محتوای صفحه خود را به افراد بسیار خاصی محدودکند، از اسم مستعار استفاده کند، هیچ عکس و مشخصاتی از خود را منتشر نکند اما سوال اینجا است که پس هدف از حضور در این جامعه مجازی چیست؟
یکی از مزیت‌های دوران قبل این بود که ما می‌توانستیم به راحتی زندگی‌های چند شخصیتی داشته باشیم. در محیط کار چهره ما به طور اساسی با شخصیت ما در بین دوستان و در محیط خانوادگی تفاوت می‌کرد. از این تغییر چهره روزانه راضی بودیم و دیگران هم از ما راضی بودند اما ظهور فناوری‌های دیجیتال امروز تا حد زیادی باعث میشود شهروندان دهکده جهانی در خانه‌هایی با دیوار شیشیه‌‌‌ای زندگی کنند. دیگر نمی‌توان به راحتی چندیدن چهره مجزا داشت. جایی رد پایی از شما باقی می‌ماند که دیگران می‌توانند ابعاد دیگر شما را نیز کشف کنند. شاید بسیاری از افراد به همین دلیل دل خوشی از این فناوری‌ها ندارند چون آنها باعث میشوند ما نقاب‌های مختلفمان کنار برود و چهره واقعی امان ، رفتارهای طبیعی امان و علایق پنهانمان در پیش دیگران به نمایش درآید. این به خودی خود چیز بدی نیست و البته هزینه‌های زیادی هم دارد. اگر کسی بتواند این تغییر را پبذیرد از حضور در دنیای مجازی لذت می‌برد و گرنه با مشکلات فراوانی روبرو میشود و البته که همه داستان داستان شخصی نیست. گاه دولت‌ها، مدیران و کارفرمایان شما ترجیح میدهند شما همان نقاب را بر چهره داشته باشید.
البته بحث حریم شخصی و تغییر سبک زندگی در اثر رشد فناوری‌های ارتباطی دیجیتال تنها عامل تکنو فوبیا نیست. یکی از مهمترین دلایل نگرانی از فناوری و رشد آن این است که سرعت آن به قدری است که ما نمی‌توانیم آن را دنبال کنیم. ما در مورد فناوری‌های جدید (در هر حوزه‌‌‌ای ) با پدیده‌‌‌ای ناشناخته مواجه هستیم.
همه ما از مفهوم جادو می‌ترسیم. حتی از دل داستان‌های فانتزی جادوگران ما را با هراس مواجه میکنند چون آنها قدرتی دارند که برای ما ناشناخته است. زمانی که آرتور سی کلارک فقید در توصیف فناوری‌های نوین گفت:«هر فناوری به حد کافی پیشرفتهای قابل تمایز از جادو نیست» تنها به شگفت انگیز بودن آن اشاره نداشت. فناوری‌های مدرن برای ما دست کمی‌از جادو ندارند و برای همین در برابر آنها نگرانیم. ما هنوز از آینده‌‌‌ای که روبات‌های انسان نما درخیابان‌ها رفت و آمد کنند نگرانیم، از شبکه‌‌‌ای جهانی که همه داده‌ها در باره ما را در اختیار داشته باشد و علاوه بر آن به قدرت هوش مصنوعی نیز مجهز باشد برای ما نگران کننده است.
متاسفانه این نگرانی‌ها بسیاری از موارد از سوی صداهای مورد اعتماد جامعه که برای مردم مرجع به شمار می‌روند تشدید میشود و بر آتش تکنو فوبیا دمیده میشود.
نکته مهم در این است که فارغ از نگرانی‌ها و یا خواست و هراس ما این فناوری‌ها توسعه پیدا میکنند. سرعت رشد آنها و عمومی‌شدن آنها از تندترین تصورات ما نیز بیشتر است. آنها زندگی ما را تغییر خواهند داد و این ما هستیم که باید زندگی خود را با دنیای جدید – اگر م یخواهیم در آن حضور داشته و موثر باشیم – تطبیق دهیم.
البته همیشه هم نگرانی از فناوری چیز بدی نیست. اگر به داستان‌های علمی‌تخیلی نگاه کنید همیشه تکنو فوبیا یکی از دست مایه‌های داستان‌های آینده نگرانه بوده است. از فرانکیشتین ماری شلی، تا مترو پولیس، تا عصر جدید چاپلین، ۲۰۰۱ اودیسه فضایی کلارک و کوبریک، پیشتازان فضا،هالک، جنگ ستارگان، ترمیناتور‌ها، سه گانه ماتریس و انیمیشن وال –ای و آواتار همه و همه در دل خود نوعی نگرانی از پیشرفتهای مهار نشدنی فناوری را دارند. این نوع هراس زمینه نگاه آینده نگرانه است. آنها نسبت به آینده هشدار میدهند. به مهندسان و دانشمندان نسبت به حفظ تعادل در جهان و مراقبت از آینده کاری که میکنند انظار میدهند و شرایطی را به تصویر می‌کشند که اگر روندها از کنترل خارج شود چه اتفاقاتی ممکن است بیفتد. این نگاه نگاهی هشدار دهنده است که هم برای جامعه و هم برای فعالان این عرصه مفید خواهد بود. اما چنین آینده نگری‌هایی الزاما به معنی انکار دست آوردهای دانش و فناوری مدرن و یا تشویق به نابود کردن آنها و ارایه تصویری شیطانی از همه فناوری‌ها نیست. در نهایت این ما انسان‌ها هستیم که کاربرد فناوری‌ها را مشخص می‌کنیم.
ما خواهی نخواهی در دنیای فناوری‌های مدرن زندگی می‌کنیم. می‌توانیم همچون مردمی‌که قرن‌ها قبل دنباله دارها را نشانه بلا می‌دانستند به خانه‌های مان فرار کنیم، قفل و زنجیر بر درها بزنیم و یا ماهیت آن پدیده را بشناسیم و از آن لذت ببریم. مخالفت با تکنو فوبیا به معنی غرق شدن در جریان فناوری و شورمندی فناورانه یا تکنو فیلیا (که در نقطه مقابل تکنو فوبیا قرا داشته و مشتاقی و غرق شدن در هرچیزی است که فناوری جدید عرضه میکند) و یا نادیده گرفتن حوزه‌هایی از خطرات و نا امنی‌هایی که میتواند به همراه این فناوری‌های نوین ظهور کند نیست . بلکه دوری کردن از لبه پرتگاهی است که ما را از آینده جدا میکند.
و ...
عنوان : تکنوفوبیا یا فناوری هراسی چیست
فرمت : پاورپوینت
تعداد صفحات : 30
پیش نمایش تمام صفحات پاورپوینت
